خودزنی یکی از بهترین و فوق العاده ترین مجموعه داستان هایی بود که در یک سال اخیر خواندم. موجز، بدون اطاله ی کلام، ریتم تند و پر از کشش، شروع های محکم و پایان های به جا.
.
کتاب را بدون هیچ شناختی از نویسنده و اسم مجموعه صرفا به دلیل داستان کوتاه بودنش خریدم. یک داستان را شروع کردم و حیرت کردم. داستان ها به شدت تصویری و برای فیلم کوتاه مناسب هستند. ایده های ناب خشونت.
جوی خون- یک راشامون کامل است.
داستان گوش بی نظیر بود. من سه بار زیر این داستان نوشته ام عالی عالی عالی. یک موقعیت بسیار ساده که به یک فاجعه ی تمام عیار تبدیل می شود.
سال شمار زندگی رضا نقندری شبیه داستان قند و شکر بهران صادقی شروع می شود. بسیار ساده و با خونسردی پیش می رود و با نقطه ی عطف و تاثیرگزاری تمام می شود.
داستان به یادماندنی خودزنی
داستان سوظن
داستان و عشق- وضعیت شیزوفرنی بعد از قتل- یک مشکلی که داشتم اینکه چطور یک نقاش که با ون گوگ و ماجراهایش هم آشناست اینقدر املای داغانی دارد؟
درکل فوق العاده بود.