خط آبی کمرنگ-
اسم زیبا و مقدمه ی عالی. اما زا نظر جستار ادبی و غنای پژوهشی برای من ناکافی بود و آنجنان چیز دندان گیری دستگیرم نشد.. اما برای این روزای کرونا کتاب روان و همراهی بود. توجه ام را به چند تکته ی جالب هم جلب کرد- یکی اینکه مطالعات مادری و تجربه ی مادری در شهر- یعنی چهره ی شهر چگونه تغییر پیدا کرده بعد از مادر شدن. و نکته ی دیگه مادرهای طبقات اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی گوناگون. مادرهای اقلیت-
.کتاب با سرفصل های شعر.
تو ترجمان جهانی. بگو چه می بینی؟
روایت ها در برابر سیمای عینت گرا و بی چهره و بی طرف.
گشایش هایش بر گست هایش پیشی گرفته.
نگاهی جست و جوگرانه و نقادانه. نه به عنوان ارزش اخلاقی بلکه به عنوان نقشی اجتماعی.
کنش روزمزه. تعاملات افراد در زندگی روزمره.
بسترهای اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی و سیاسی تا چه میزان می تواند بر تجربه و زیست مادرانه افراد تاثیر بگذارد.
زن تحت سیطره ی گفتمانی تخصص پزشک و سرمایه ی شوهر قرار می گیرد.
برخورد دکتر وقتی شوهر نبود.
ثبت نام دسته جمعی در کلاس های بارداری و یوگا..(گروهی به نام نیلوفر آبی و مادرها و دغدغه هایشان.
مقایسه ی وضعیت واقعی بارداری با شرایط زنان باردار در عکس های فانتزی
زنان باردار دیگر و شرایط سونوگرافی و نبودن توالت های اضافه..
پوشش زنان در اتاق زایمان
چه مبارک است این غم که تو در دلم نهادی
اگر کسی بگوید من سیاسی نیستم. ناشی از امتیازاتی ست که دارد. زیرا قومیت، جنسیت، سلامت و طیقه ی اجتماعی اش به او امنیت زندگی کردن داده و در نتیجه این امتیازات به او اجازه می دهد که یک زندگی به دور از سیاست را تجربه کند.