بخش های نامنسجم و وبلاگ وار وتمیزنشده زیاد داشت اما داستان عشق با پایان های باز ومتفاوت که قبلا هم در کتاب داستان کوتاه حسین پاینده خوانده بودم یکی از بهترین های داستان مدرن بود و اپیزود اول داستان غریبانه- دقیقا داستان نیستند. چیزی بین روایت و خاطره و...هستند.- غربت انسانی را به دقت به تصویر کشیده بود.پ.
"احساس غم لطیف. ادم های معتاد به غم. اتوبوس تند می رفت و غم داشت از پنجره سرکمی کشید.جلوش را نگرفتم."
.
پایانه- وضعیت های آشفته ی تصمیم گیری در موقعیت راوی. دیالوگ نویسی و فضاسازی های متعدد- دیالوگ ها خیلی بی جان و ابزورد بودند.
.
تربیت صحیح پسرم- ماجرای آخر داستان- رابطه ی عجیب پدر و پسر در فضایی گوتیگی و پست مدرن
.