کتابی که به ضرورت باید خواند. در بعضی موارد بسیار مهندسی گونه و صفر و یک بندی شده پیش می رود اما نکته های بسیار ریز و ظریفی برای یادگیری و تمرین دارد.کتاب برخلاف ظاهر بسیار عولناک و بزرگش بسیار روان خوان وفرح بخش است.
.
یکی از چیزهایی که من از این کتاب یاد گرفتم. مراحل نویسندگی.
نادانی- توهم دانایی- ذوق زدگی- استادی- نبوغ
.
اشنایی زدایی - وظیفه ی مهم ادبیات
.
بهترین تیپ شخصیتی برای رمان نویسی
درونگرای احساسی شهودی قضاوتگر
.
کلمات هر کدام تعاریف دقیق دارند و به عنوام مثال درون گرا در اینجا به معنای ساکت و آرام نیست. احساسی هم مساوی احساساتی نیست.
.
"جهان مثالی رمان"